Bebekle daha anne karnındayken konuşulmaya başlanılmalıdır. Çocukla mümkün olduğu kadarıyla sözel iletişim kurulmalıdır. Dil gelişimi olarak her dönemin gerektirdiklerini tamamlıyor olabildiği ebeveyn tarafından takip edilmeli. Konuşmaya çabalaması için söz, mimik, jest, davranışlar kullanılmalıdır.
Çocukla bebek gibi konuşulmamalı, sakin bir üslupla net, açık bir şekilde konuşulmalıdır.
Bebeğimize basit ve pratik işaretler öğretmeliyiz.
Bebekler veya çocuklar ne demek istediklerini bilirler fakat kelimeleri anlaşılabilir halde kullanamazlar. Bunun içinde basit hareketler ve işaretler öğretilmelidir. Örneğin, bir yaşına gelen çocuğa yemek yeme (parmakları bir araya getirerek ağza götürme)
Doğumdan 1 aya kadar: Ağlama Devresi
2-5 Ay: Cıvıldama devresi olarak geçer. Bebek sesini dikkat çekmek için kullanır ve ’agu’ sesleri çıkarır.
6-12 Ay: Sesleri tekrar ederek gerçek heceleri söylemeye başlar.
12 Ay (ilk kelime): Bir nesneyi, olayı, hareketi belirtmek için ilk defa ‘baba-dede-mama’ gibi kelimeler söyler.
24 Ay: İki kelimeyi uygun şekilde bir araya getirir. Olumsuz ifadeler kullanma eğilimi görülmeye başlar. Soruları ses tonuyla ifade etmeye çalışır.
Üçüncü Yıl: Başlangıçta 2-3 kelimeli cümleler kurarak anlamlı konuşma gerçekleştirebilir. Basit açıklamalar yapar. Daha sonraları gramer kurallarına uymaya çalışır.
Dördüncü Yıl: Soru cümleleri yapar ve gelecek zamanı kullanır. Kelime haznesinde 1000 kadar kelime vardır.
Beşinci Yıl: Dil giderek yetişkin konuşmasına benzer Uzun ve karmaşık cümleler kurabilir. Doğru ve sıralı bir şekilde ifade edebilir.